موفقیت حقیقی زمانی حاصل شد که بنزین جای زغال سنگ را به عنوان سوخت پر نمود. در نوع ابتدایی این موتور مخلوطی از بنزین و هوا پس از متراکم شدن در درون یک سیلندر توسط یک جرقه منفجر می شدند. از آنجا که قدرت این انفجار در درون سیلندر زیاد بود، پیستون قادر بود به حالت اولیه بازگردد.
موتور اتومبیل هایی که امروز مورد استفاده قرار می گیرند از نظر طرز کار مشابه موتور فوق الذکر می باشند. با این تفاوت که برای تولید نیروی بیشتر به جای یک سیلندر از چهار سیلندر یا بیشتر استفاده می کنند.
پیستون ها هر کدام توسط میله آهنی به یک چرخ دنده ای متصل هستند. این چرخ دنده ای حرکت بالا و پایین پیستون را به حرکت چرخشی تبدیل کرده، سپس دستگاهی به نام توزیع نیرو (دیفرنسیال) حرکت چرخشی فوق را به تعداد لازم بین چرخ های یک اتومبیل توزیع می کند. این عمل باعث حرکت اتومبیل می شود.
بعدها با پیدایش گازوئیل که سوخت ارزانتری نسبت به بنزین برای مصارف صنعتی و حرکت وسایل نقلیه بزرگ مانند لوکوموتیوها و کامیون ها بود به استفاده از موتورهای گازوئیلی متداول شد. اساس کار یک موتور گازوئیلی تقریبا” به شکل موتورهای بنزینی است با این تفاوت که به جای جرقه ای که باعث انفجار در موتور بنزینی می گردید، این بار تراکم بیش از حد مخلوط گازوئیل و هوا حرارت درون سیلندر را افزایش می داد و در این حالت توسط لوله باریکی روغن دیزل با فشار به درون سیلندر پاشیده می شد. این عمل باعث انفجار محتوی درون سیلندر می گردید.
منبع: دانستنی های نوجوانان جلد 9
