هنگامی که نرم تنی را در داخل صدف ملاحظه می کنید، تعجب می کنید که جانور چگونه در حالی که تنها در داخل صدف قرار دارد تنفس می کند، غذا می خورد و از خود محافظت می نماید. در اولین نگاه متوجه می شوید که نرم تن نه تنها ماده ی کروی و گرد زنده ای نیست، بلکه موجودی است کاملا” پیچیده با یک سری اعمال و حرکات شگفت انگیز. این موجود دارای اندام ها و سیستم های گوناگون اعصاب و خون و غیره می باشد. اما در اینجا فقط با نحوه ی تغذیه ی حیوان آشنا می شویم.
قبل از هر چیز می خواهیم بدانیم که حیوان چه می خورد؟
غذای نرم تن از جلبک های تک سلولی و سایر موجودات بسیار ریز میکروسکوپی موجود در آب است. این ذرات غذایی میکروسکوپی با جریان آب وارد صدف و سپس وارد بدن جانور می گردد.
غذا از آب جدا شده و جذب مخاط مترشحه ی از آب شش های صدف می شود. نرم تن معمولا” غذاهای بخصوصی را انتخاب می کند و سایر غذاهایی را که مطابق ذائقه ی خود نداند و یا برایش بزرگ باشند دفع می کند. اما اینکه چگونه این کار را انجام می دهد، هنوز روشن نشده است؟ نرم تنان دارای لوله گوارشی بوده که ابتدای آن دهان می باشد و چهار شاخک وظیفه ی گرفتن غذا و گذاشتن آن را در دهان به عهده دارند. لوله ی باریکی به نام مری دهان را به معده که به شکل کیسه ای بزرگ است متصل می نماید. میله باریکی تقریبا” یک سانتی متر در داخل معده وجود دارد که ضمن گردش سبب خورد و مخلوط کردن ذرات غذایی می شود. این میله با داشتن آنزیم های به خصوصی سبب هضم غذا نیز می شود.
همچنین غدد مترشحه دیگری در معده وجود دارد که به عمل هضم غذا کمک می کند. در این غدد، گلبول های خونی وجود دارند که غذا را جذب کرده و در خود هضم می نمایند. البته آنچه که گفته شد به عنوان یک نظریه ی کلی درباره ی تغذیه نرم تنان است، اما نحوه ی تغذیه ی حیوان با چشم قابل رؤیت است.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 8
