پاندول شورول چیست؟

این وسیله یک معیار تلقین پذیری است که شدیدا” با حالت هیپنوتیزم پذیری رابطه ی مستقیم دارد. هر چند برای کار در شرایط درمانی و در ارتباط با بیماران چندان عملی نیست، ولی برای نشان دادن تأثیرات تلقین به یک کلاس و همین طور غربالگری برای جستجوی سوژه های مناسب برای اهداف پژوهشی بسیار مناسب است.

یک جسم کوچک _ مانند یک قطعه کریستال _ و یا یک قطعه فلز کوچک که مانند پاندول یا شاقول به نخی بسته شده باشد، تمام چیزی است که برای این کار مورد نیاز هستند. فرد آزمایش شونده بر روی یک صندلی و پشت میزی می نشیند و چنین آموزشی به او داده می شود.

آرنج خودت را بر روی میز تکیه بده و نخ این پاندول را بین دو انگشت نگه دار، طوری که جسمی که در انتهای این نخ قرار گرفته، در تماس مختصر با میز قرار بگیرد. (در این شرایط فاصله بین انگشتان و میز حدود 30 سانتی متر است.) سپس تلقینات به این صورت ادامه پیدا می کنند:

بر روی جسمی که به نخ بسته شده خیره شوید و تمام توجه و تمرکز خودتان را بر روی آن متمرکز سازید. همان گونه که بر روی پاندول تمرکز کرده ای، یک حالت تمایل به حرکت در آن به وجود می آید. (در تمام موارد حرکت _ حتی اگر بسیار مختصر و ناچیز بوده باشد _ نوعی حرکت در پاندول به وجود می آید. فرد امتحان کننده بر روی این وزنه یا پاندول توجه کافی معطوف می دارد و پس از اینکه نوعی حرکت در پاندول در جهتی مشاهده شد، این حرکت را به این صورت بزرگ تر نشان می دهد)

«تو ملاحظه کردی که وزنه شروع به حرکت در جلو به عقب، جلو به عقب کرده است.» (یا حرکت در هر جهتی که پاندول انتخاب کرده باشد)

اجازه بدهید که این حرکت در هر جهتی که هست، ادامه و افزایش پیدا کند، تا زمانی که برای سوژه و احیانا” افراد دیگری که در جلسه حضور دارند، اصالت آن روشن شود. سپس تلقین در راستای تغییر جهت حرکت پاندول انجام بگیرد.

حالا همچنان که شما به این وزنه نگاه می کنید، متوجه خواهید شد که جهت حرکت پاندول دارد تغییر می کند. الآن این تمایل در پاندول ایجاد شده که پاندول از این طرف به آن طرف (یک جهت جدید) حرکت کند.

پس از اینکه پاندول در راستای از این طرف به آن طرف شروع به حرکت کرد و حرکت در این راستا تثبیت شد، ممکن است یک نفر به این مطلب توجه پیدا کند که حرکت پاندول اندکی دایره ای شده است. فردی که جلسه را اداره می کند، بلافاصله از این نکته استفاده کرده و این تلقینات را مطرح می سازد: حالا وزنه شروع به حرکت در راستای دایره ای و دایره ای می کند. این حرکت در جهت حرکت عقربه های ساعت (و یا در راستای عکس حرکت عقربه ساعت) است. پاندول در همین راستای حرکت حلقوی یا دایره ای حرکت می کند و این دایره به تدریج بزرگ و بزرگتر می شود.

بالاخره، در جهت دایره ای حرکت پاندول، با تلقینات ارائه شده تغییراتی پدید می آید: حالا حرکت پاندول کندتر شده و پس از مدتی جهت حرکت آن معکوس می شود. اگر تا حالا این حرکت در جهت حرکت عقربه های ساعت بود، پس از مدتی این حرکات در عکس جهت عقربه های ساعت ادامه پیدا می کند و به تدریج قوس یا دامنه این حرکت به صورت فزاینده ای افزایش و افزایش پیدا می کند. خیلی خوب، حالا من می خواهم از تو سؤالی بپرسم. تو چه کاری انجام می دهی که موجبات حرکت وزنه به این طرف و آن طرف را فراهم می کنی؟ یا این حرکات چگونه صورت می گیرند؟ چطور تو قبلا” متوجه شدی که پاندول در جهت افقی، در جهت حرکت عقربه ساعت و یا در عکس مسیر حرکت عقربه های ساعت به حرکت درمی آید؟

در تمام موارد، سوژه لابد این جواب را می دهد که او از اجرای هیچ حرکت ارادی از سوی وی در تمام موارد فوق آگاهی نداشته است. در بسیاری از موارد سوژه ها در این زمینه فقط اظهار شگفتی زیادی را مطرح می کنند و این خود آنها را به صورتی شرطی می کند که در برابر تلقینات بعدی عکس العمل مثبتی نشان دهند. برخی از آنها حتی ممکن است این جواب یا موضوع را مطرح کنند که اصولا” آنها دوست داشتند که در مقابل تلقینات مقاومت کنند، ولی به این کار موفق نشدند!

این نمایش نتایج و تأثیرات زیادی دارد، اگر در مقابل دانشجویان یک کلاس در مورد تأثیر گذاری تلقینات در درس هیپنوتیزم صورت بگیرد، از سوی دیگر از این حرکات به وفور به عنوان وسیله ای یا صفحه ای برای ارتباط یا احضار ارواح! و یا برای مراسم ساحری _ به ویژه در شبانه روزیهای دختران _ استفاده یا در حقیقت سوء استفاده می شود.

منبع: کتاب روش های درمانی هیپنوتیزم – ترجمه دکتر جمالیان

مطالب مشابه از ذهن آموز:
دیدگاهی بگذارید