اگر در جهان فقط یک حیوان نامطبوع وجود داشته باشد، شاید که آن همان راسوی امریکایی باشد. با این همه، این حیوان بسیار با آدمی خو می گیرد و می توان او را بخوبی دست آموز نمود.
چیزی که باعث تنفر ما از این حیوان شده، همان بوی بسیار زننده ای است که از بدن خود به مشام ما می رسانند. زیرا که او دو غده در زیر دمش دارد که از آن مایع بسیار بدبویی تراوش می کند.
راسو به هنگام تعقیب دشمن این مایع را به صورت گرد از فاصله ی سه متری یا بیشتر به سویش می پاشد. برای این عمل، گاهی یک غده و گاهی هم هر دو را به کار می گیرد و در هر نوبت نیز 5 یا 6 بار می تواند به سوی دشمن گند افشانی کند.
آب متعفنی که از بدن راسوی امریکایی در فضا پاشیده می شود، بقدری تند و زننده است که اگر در نزدیکی شما باشد نفس کشیدن برایتان بسیار مشکل خواهد شد. اگر اندکی هم به چشمتان بپاشد برای مدت کوتاهی هیچ جا را نخواهید دید.
اما خوشبختانه راسوی امریکایی بدون اطلاع قبلی شروع به گند افشانی نمی کند. بلکه نخست دم خود را بلند کرده، یا پاهایش را در محلی ثابت نگاه می دارد. در چنین حالی شما فرصت کافی برای گریختن خواهید داشت.
راسوی امریکایی را به خاطر پوست گرانبهایش در مزارع ویژه ای پرورش می دهند. برای رهایی از بوی زننده اش، غده های مخصوص را در حالی که نوزاد است، از بدنش خارج می کنند.
سه نوع راسوی امریکایی وجود دارد:
1 _ نوعی که پوستش راه راه است
2 _ نوع خال دار
3 _ نوع پوز تخت
محل زیست این راسوها همه در امریکای شمالی، مرکزی و جنوبی می باشد. راسوی نوع اول نوار سفید رنگی میان بینی و گوشهایش ترسیم یافته همچنین نوار سفید دیگری از پس گردنش شروع شده، در قسمت پشت به دو قسمت تقسیم می شود و تا دم راسو ادامه می یابد.
این نوع راسو در همه جا، از کانادا گرفته تا مکزیک، یافت می شود. بزرگترین راسوی راه راه، به طول 75 سانتیمتر است و دمی به درازای 20 سانتیمتر و وزنی حدود 14 کیلو دارد.
پاهای جلوی راسو به پنجه های بلندی مسلح است. آنها را برای کندن زمین و جستجوی کرم و حشرات در آن به کار می برد.
هرگاه زمینی را پر از سوراخهای عمیق یافتید بدانید که راسوها در آنجا شکمی از عزا درآوردند.
راسو برای بشر بسیار مفید است. زیرا غالبا” از سوسک، ملخ، جیرجیرک، زنبور، مار و جوندگان تغذیه می کند.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 3
