هر قدر ما کشور خود را دوست بداریم، یا به نحوه ی حکومت و مردم وطن خود پایبند باشیم، باز می دانیم که این کشور در حد کمال نیست. در حقیقت، هیچ مکانی در دنیا یافت نشده است که ساکنین آنجا آنرا کامل و بی عیب بدانند. ولی بسیاری از مردم در عالم رؤیا خود را در مکانی دیده اند که بدون عیب و نقص بوده است.
حالا ببینیم این سرزمین چگونه است؟
در این مکان هیچکس، دیگر فقیر نیست. ولی باید گفت که هیچکس هم ثروتمند نخواهد بود. احتیاجی برای ثروتمند بودن وجود ندارد _ چون هرکس هر چه را که احتیاج داشته باشد در اختیار خواهد داشت. همه کس پیوسته خوشحال خواهد بود. احتیاج به حکومت بسیار اندک خواهد بود، زیرا همه افراد ملاحظه یکدیگر را خواهند کرد.
مشکل و معمای چنین مکانی اینست که حقیقتا” هیچکس امید یافتن آنرا ندارد ولی دلش می خواهد که چنین چیزی حقیقت می داشت. و این همان مکانی است که به نام یوتوپیا نامیده می شود و اسم آن از دو کلمه یونانی تشکیل شده است به معنی هیچ کجا! ولی وقتی ما این کلمه را بکار می بریم منظورمان مکانی بدون نقص برای زندگی کردن می باشد.
اولین دفعه سر توماس مور نویسنده انگلیسی که در قرن شانزدهم می زیست آنرا بکار برد. کتابی را در سال 1516 منتشر کرد به نام اوتوپیا که در آن یک جزیره ی بی نقص و عیب را تشریح کرده است و کتابش خیلی مشهور گردید. اما اندیشه ی محل یوتوپیا به زمانهای خیلی قبل از انتشار این کتاب برمی گردد. در حقیقت مور مضمون این کتاب را از افلاطون فیلسوف مشهور یونانی مؤلف کتاب جمهوریت اقتباس کرده است. افلاطون در آن کتاب تشریح کرده است که زندگی بی نقص و کامل چگونه زندگی خواهد بود.
افسانه های زیادی هم بین مردم شمالی و اهالی سلب و اعراب وجود داشت که می گفتند سرزمین کمال تمدن در نقطه ای در اقیانوس اطلس وجود دارد. هنگامی که اکتشافات دنیای غرب شروع شد، دیگر بیشتر این عقاید باطل گردید. ولی پس از انتشار کتاب مور موسوم به یوتوپیا در میان غالب نویسندگان معمول گشت که داستانهای تخیلی درباره ی سرزمین تکامل و تمدن بنویسند. ولی این سرزمین فقط در تخیل آنها وجود داشت و چیزی در ردیف تفنن نویسندگان بشمار می رفت.
امروزه، وقتی مردم صحبت از تغییرات مخصوصی در حکومت، یا اجتماع می نمایند، این عقاید آنها گاهی اوقات افکار یوتوپیان یا تخیلی نامیده می شود. همین نکته نشان می دهد که آنان ضعف ها و معایب طبیعت انسانی را نشناخته اند و نمی دانند که ایجاد مکانی کامل و بی نقص برای زندگی امکان پذیر نیست.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 6
