آپاندیس روده ی کوری است که گرچه جزئی از بدن ماست ولی گویا بدون آن نیز بتوان زندگی کرد؛ چرا که حتی در صورت سالم بودن هم ظاهرا” کار مهمی برایمان انجام نمی دهد.
آپاندیس لوله ای است تقریبا” به طول 8 تا 15 سانتی متر که ته آن بسته است. از این رو آن را لوله ی کور می نامند. این لوله هیچ راهی به جایی ندارد.
آپاندیس در قسمت پایین شکم در طرف راست بدن قرار گرفته است؛ یعنی درست در همان جایی که روده ی بزرگ شروع می شود؛ گویی جوانه ای است که از کنار روده ی بزرگ بیرون زده است.
دیواره ی آپاندیس از همان جنس دیواره ی روده ساخته شده است و از لایه ی درونی _اش، لزجاب چسبناکی تراوش می کند. از زیر این لایه، لایه ای ازبافت لنفی وجود دارد و از همین است که گاهی انسان احساس ناراحتی و درد می کند.
آری، گاهی ممکن است به هنگام وجود عفونت در بدن، این لایه ی لنفی متورم شود.
از موادی که در روده هست گاهی هم اندکی به درون آپاندیس راه می یابد و براحتی هم بیرون نمی آید. حال اگر آن بافت لنفی هم متورم شده باشد، مواد رخنه کرده آنقدر در آپاندیس باقی می ماند تا سفت شود. در چنین حالی، بافت آماسیده و مواد سفت شده دست به دست هم می دهند و چنان بر رگهای آپاندیس فشار وارد می آورند که جریان خون را از آن قطع می کنند، و در نتیجه باعث بروز عفونت می گردند.
تباسوز آپاندیس که در اصطلاح پزشکی آپاندیسیت خوانده می شود، همین است. آپاندیسیت یا «آپاندیس خست» بیماری متداولی است و افراد بسیاری بدان مبتلا می شوند.
علایم مهم آن عبارت است از: درد، تیر کشیدن و تشنجی که در قسمت راست زیر شکم، احساس می شود. گاهی هم درد نخست در وسط شکم پیدا می شود و سپس در قسمت راست آن تمرکز می یابد.
در کودکان، نخستین نشانه های درد آپاندیس ممکن است گریه، استفراغ و بیزاری از خوراک باشد. در این هنگام گاهی پدر و مادر به خیال آنکه شکم فرزندشان کار نمی کند به وی مسهل می خورانند که از خطرناکترین کارها برای یک بیمار مبتلا به آپاندیس است.
پس لازم است به هنگام بروز نشانه های آپاندیس بی درنگ به پزشک مراجعه کرد.
«آپاندیس خست حاد» فقط یک درمان دارد: باید با عمل جراحی آپاندیس را برداشت و دور افکند. این عمل بسیار ساده و بی خطر انجام می گیرد.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 5
