شاید باور نکنید اما هنوز هم در قرن بیست و یکم افراد کمی وجود دارند که منکر علم هستند و کلا مخالف علم هستند. البته این افراد به حقیقت تعهد ندارند و از نظر من شیاد هستند. حالا میپرسید چرا؟ توضیح میدهم.
این افراد اگر واقعا با علم مخالف باشند، نباید از موبایل، یخچال، ماشین، تیغ اصلاح، آبگرمکن، اجاق گاز، برق و میلیون ها اختراع علمی مهم دیگر استفاده کنند، اما حسابی تا جایی که توان دارند از اینها استفاده میکنند، ولی هرجا که علم حرفی میزند که به مذاقشان خوش نمی آید، میگویند علم را قبول نداریم.
هرکسی که به شما گفت علم را قبول نداریم فورا از او بخواهید از همه چیزهایی که علم اختراع کرده، دوری کند و موبایلش هم در جا بکشند و دور بیاندازد. یا موبایلش را به شما بدهد.
مطمئن باشید که او به سراغ مغالطه دیگری خواهد رفت و گوشی گرانقیمتش را خورد نخواهد کرد! یا به شما نخواهد داد.
اگر گفت علم ناقص است یا نمیتوان به آن اعتماد کرد. مراقب باشید که از این حرف نخواهد به طرز مغالطه آمیزی استفاده کند، چون اکثر افراد از این حرف به جهت مغالطه استفاده میکنند. یعنی به عنوان مغالطه استنتاج باطل از حق استفاده میکنند. یعنی خود حرف درست است و حق است. علم ناقص است اما نتیجه گیری چیست؟ آیا میخواهید به نتیجه گیری دلخواه برسید؟
مثلا ما به یک نفر از مضرات دخانیات و الکل میگوییم. حالا ممکن است بگوید ای بابا علم که ناقص است! یا علم که کامل نیست. یا عمر که دو روز است، پس خوش باش!
این حرف ها در جای دیگری ممکن است درست باشند اما در اینجا نباید استفاده شوند چون مغالطه استنتاج باطل از حق میشوند.
به طور کلی در مواجه با افرادی که به این ترتیب صحبت میکنند باید خیلی دقیق و صریح صحبت کنید و انواع مغالطه را بشناسید که قبلا در موردش توضیح داده ایم.
