خوک های دریایی پستاندارانی هستند که با کمک اندامهای پارو مانند خود در دریا و خشکی حرکت می کنند. مهمترین انواع خوک های دریایی عبارتند از: گراز ماهی ها، شیرهای دریایی و فک ها.
این جانوران همگی گوشتخوار بوده و در آب زندگی می کنند و با جانوران گوشتخوار مشابه ی خود مانند: سگها، گربه ها و خرس ها وجوه مشترک زیادی دارند.
اجداد اولیه آنها تقریبا” میلیونها سال قبل بر روی خشکی می زیسته اند. تا اینکه سرانجام شاخه ای از آنها به دریا راه پیدا کرده و با زندگی در آب عادت می کنند.
امروزه در اقیانوس ها حدود سی نوع از خوک های دریایی زندگی می کنند. بیشتر آنها در آبهای سرد اقیانوس های منجمد شمالی و جنوبی و همچنین نزدیکی های اقیانوس اطلس و آرام و تعداد معدودی هم در آبهای گرم و بعضی هم در آب دریاچه ها نیز دیده شده اند.
از آنجایی که این جانوران بیشتر عمر خود را در آب می گذرانند، لذا با محیط زندگی خود به نحو مطلوب خو گرفته و همگی شناگران ماهری هستند. وضعیت بدنی این جانوران و وجود یک لایه ی چربی ضخیم به آنها کمک می کند تا به سبکی و راحتی در آب حرکت کرده و نیز خود را گرم نگاه دارند. لایه ی ضخیم چربی زیر پوست نیز به عنوان ذخیره ی غذایی حیوان به شمار می آید.
خوکهای دریایی شناگران و شیرجه کنندگان ماهری هستند و می توانند در عمق 200 تا 300 پایی به جستجوی غذا بپردازند. اکثرا” دارای چشمانی درشت هستند که به حس بینایی آنها در اعماق تاریک آب تا حد زیادی کمک می کند. در زیر آب مجاری تنفسی (سوراخ های بینی) آنها مسدود می شود. اغلب آنها دندانهای تیز و بلند متمایل به عقب دارند و بوسیله آنها طعمه خود را شکار کرده و به سمت دهان و گلو هدایت می کنند.
خوک های دریایی به صورت دسته جمعی و گروهی زندگی می کنند. بخصوص در زمان جفتگیری و وضع حمل، به طوری که همگی به خشکی و یا روی قطعات شناور یخها رفته و در آنجا می مانند. نوزادهای کوچک با چشمانی باز و بدنی کاملا” پوشیده از خز یا مو متولد می شوند.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 8
