در افسانه ها و ادبیات همه ملت ها پرندگان مورد تحسین و ستایش قرار گرفته و شاید انسان از این رو به تحسین پرندگان برخاسته است که خود آرزوی پرواز دارد و نمی تواند آنطور مثل پرنده بپرد چون پرندگان عرصه آسمان را تسخیر کند.
همه ملتها درباره وفاداری و لانه سازی و زندگی آزادانه پرندگان شعرها و داستانها ساخته اند. اما کمتر کسی بدین نکته توجه کرده است که در جهان پرندگان نیز به هر حال اصل مبارزه برای زندگی کردن وجود دارد.
پرندگان برای آنکه بتوانند پرواز کنند باید قوی باشند، بدن آنها باید بتواند غذاهایی را که می خورند به تندی به انرژی و نیرو تبدیل نماید. استخوان سینه پرندگان کمی بزرگ است. ماهیچه های سینه ی آنها در میان همین استخوان قرار دارند و این ماهیچه ها بزرگ و قوی هستند و بال را حرکت می دهند.
برخاستن از زمین
پرنده ای که می خواهد از زمین بلند شود، بدنش را جلو می دهد، پاهایش را خم می کند. بالهایش را باز می کند و رو به بالا جست می زند، همینکه از زمین جدا شد، بال هایش را به پایین فشار می دهد و بالاتر و بالاتر می رود.
پرواز
پرندگان با بالا و پایین بردن بالهایشان پرواز می کنند هنگامی که بال هایشان را رو به پایین می آورند، با قدرت بیشتری به هوا فشار می دهد، بالها را محکم و کشیده نگه می دارند و پرهای نوک بال را به هم می چسبانند، به این ترتیب سطح پهن و محکمی با بالشان بوجود می آورند و با آن بر هوای زیر بال فشار می آورند. هوا در زیر بال جریان می یابد و پرنده را به جلو و بالا می راند.
اما هنگامی که بال را بالا می برند، آن را خم می کنند تا به هوا فشار نیاورد، اگر این کار را نکنند جریان هوا آنها را به پایین می راند. در این هنگام پرهای نوک بال از هم باز می شوند و به شکلی در می آیند که هوا به آسانی از میانشان بگذرد. با این کار به نیروی کمتری برای بالا بردن بال نیاز پیدا می کنند. وقتی بال ها به بالاترین نقطه برسند. دوباره باز می شوند و برای فشار آوردن به هوا (پایین آوردن بال) آماده می گردند.
پرندگان چگونه بر زمین فرود می آیند؟
پرندگان وقتی که می خواهند فرود بیایند، بدنشان را راست نگه می دارند پاها را باز می کنند و بالها و دم خود را کاملا” کشیده نگه می دارند، در موقع فرود برای ترمز کردن، بال هایشان را به جلو و عقب تکان می دهند.
منبع: دانستنی های نوجوانان جلد 5
