بشر نخستین مجبور بود که با پای برهنه بر روی سنگهای درشت راهپیمایی کند. ولی چون سختی می کشید روزی به این فکر افتاد که پاهای خود را بپوشاند تا از آسیب در امان بماند.
بدینگونه نخستین کفشها پدید آمدند که گویا به شکل کفشهای سرپایی بودند و از حصیر، یراقهای چرمی و حتی از قطعه های کوچک چوب، درست می شدند.
این کفشها را به وسیله بندهایی به دور قوزک پا می بستند. البته اینگونه کفشها در مناطق سرد نمی توانستند به خوبی پا را نگاه بدارند.
از اینرو چیز های دیگری پیوسته بر آن افزودند که کم کم کفش امروزی در جهان تولد یافت.
اولین افراد متمدنی که کفش را ساختند مصریان بودند.
آنان از لایه های چرم یا ماده ای به نام پاپیروس کفش می ساختند و با دو بند آنرا به پای خود می بستند. برای حفاظت پنجه گاهی نوک کفش را به طرف بالا بر می گرداندند.
رومیان پا را فراتر گذاردند و کفشی به نام <کالسئوس> ساختند.
این کفش چاکهایی در اطراف داشت و در قسمت جلو نیز به وسیله بند گره می خورد.
طبقات مختلف مردم رم از انواع گوناگون کفش استفاده می کردند.
در برخی نقاط سردسیر، مردم کفشهای مخصوصی به پا می کردند. مثلا گاهی علفها را به صورت لایه و یا تشکچه ای کوچک در می آوردند و آنها را به دور پای خود می بستند.
با گذشت زمان این نوع کفشهای ساده وضع بهتری پیدا کرد و به صورت کفشهایی در آمد که از پوست گوزن ساخته می شد.
اسکیمو ها و سرخپوستان اینگونه کفشها را به پا می کردند.
اگر آغاز پیدایش کفشهای کنونی را بخواهیم باید به دوران جنگهای صلیبی باز گردیم.
مسیحیان در آن زمان برای رفتن به زیارت مجبور بودند سفر های طولانی کنند.
از اینرو ناچار بودند برای حفظ پاهای خویشتن از آسیب راه، چاره ای بیندیشند.
آنها می باید از کفشهایی استفاده می کردند که دوام بیشتری داشت. و این خود انگیزه ای برای پیشرفت در صنعت کفش سازی بود.
مدتها گذشت.
سپس در ایتالیا، فرانسه و انگلستان کفشهای چرمی زیبایی ساخته شد.
بطور کلی کفش همواره دستخوش مدهای گوناگونی بوده است. مثلا در زمان جیمز اول، پادشاه انگلستان، کفشهای چرمی نرم و پاشنه بلند مورد پسند بود.
با وجود آنکه راه رفتن با اینگونه کفشها مشکل بود ولی مردم از آنها زیاد استقبال می کردند.
مدتی پیش از رایج شدن کفشهای پاشنه بلند، کفشهایی متداول گشته بود که به جای پاشنه، پنجه اش را بلند می ساختند.
کفشهای پنجه بلند بسیار باریک ساخته می شد و پنجه آن با نوکی بسیار تیز حدود پنج تا شش سانتیمتر بالا آمده بود.
کفاشی در آمریکا هنگامی شروع شد که <تامس بیرد> به موجب قرار دادی وارد این کشور شد.
این شخص به آنجا آمده بود تا برای مهاجران کفش بسازد.
این واقعه به سال 1269 رخ داد.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 2