تا آنجا که می توانیم در تاریخ زندگی بشر به عقب برگردیم به مدارک یا افسانه ها و داستانهایی برمی خوریم که مربوط به سیل های عظیم می باشد. دلیل آن هم این است که همیشه سیل وجود داشته است. در حقیقت، انسانهای اولیه دانسته و عمدا” در دره هایی می زیسته اند که در مسیر سیل قرار می گرفته است به دلیل آنکه زمین های آنجا حاصلخیز بوده است.
سیل چیست: سیل عبارتست از طغیان یک رودخانه نسبت به ساحلش و گسترش آب به قسمت های دیگر. اما چه چیز باعث سیل می شود؟: تجمع مقدار زیادی آب در یک رودخانه که بر اثر بارانهای سنگین ایجاد می گردد، یا سرازیر شدن سایر نهرها و مخازن آبی به رودخانه، همه ی اینها باعث ایجاد سیل می شود.
یک رودخانه معمولا” ناحیه ی وسیعی را مشروب می نماید و انشعابات زیادی دارد و جریان سنگین آب از هر جایی در این انشعابات باعث طغیان رودخانه و جاری شدن سیل به سواحلش می شود. بعضی از سیل ها خیلی مفید هستند. رودخانه ی نیل، از زمانی که تاریخ بشر نوشته شده است، هر سال سیل های حیات بخشی به مزارع با آوردن خاک از زمین های بلند جاری نموده، از طرف دیگر برعکس روخانه ی زرد در چین مرگ و خرابی متناوب در آن سرزمین بوجود آورده است. در سال 1935 ، طغیان این رودخانه چهار میلیون نفر را در چین بی خانمان ساخت.
آیا می توان از سیل جلوگیری کرد؟
ظاهرا” جلوگیری از آن غیرممکن است، زیرا بارانهای سنگین چه انسان بخواهد یا نخواهد خواهد بارید. ولی کوشش های زیادی برای جلوگیری از سیلها به عمل می آید و شاید این کار به مرور زمان بطور کلی کامل انجام یابد.
سه راه برای جلوگیری و نظارت سیل وجود دارد: طریقه ی اول ساختن سیل بند یا سد می باشد که بدان وسیله می توان هنگام طغیان رودخانه ها، از صدمه رساندن به زمین های پست زراعی یا سایر جاها جلوگیری کرد. راه دوم: ساختن آبروهای کافی است، مانند راههای فاضل آب، که آبهای زیادی بوسیله ی آنها بیرون برده می شود. راه سوم: آنست که مخازن عظیمی ساخته شود که آب سیل را در آن ذخیره کرد و بتدریج آن را به نهرهای بزرگتر برساند.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 7
