همه ابرها در بالای آسمان نیستند، بعضی از آنها بر روی زمین قرار دارند! چیزی را که مه می گویند بطور ساده مه عبارت از ابری است که در نزدیکی زمین قرار گرفته است.
هوا دارای مقداری رطوبت به شکل بخار آب است، وقتی که هوا گرم می شود، هوای مرطوب سرد شده و غالبا” دیگر نمی تواند رطوبت خود را برای مدت زیادتری به صورت بخار آب نگه دارد، رطوبت اضافی به صورت قطرات آبی که دیده می شوند تغییر می کند (منقبض می شود)، بنابراین ابر عبارت از توده ای رطوبت در هوا می باشد.
جریان هوا ابر را در آسمان نگه می دارد. ولی اگر سرما ادامه یابد، بخار آب بیشتری به قطرات تبدیل می گردد. بتدریج قطرات کوچک بزرگتر شده و رطوبت زیادتری جمع می کنند. هنگامی که قطرات به اندازه ای شدند که دیگر نمی توانند بوسیله جریان هوا در بالای آسمان نگه داشته شوند، بصورت باران به زمین فرو می ریزند.
ابرها در ارتفاعات بسیار گوناگونی در بالای زمین می توانند تشکیل گردند. در حقیقت ابرها بر مبنای فاصله از زمین، به انواع مختلفی تقسیم می شوند. چهار خانواده اصلی ابراز ابرهای مرتفع، ابرهای متوسط، ابرهای پایین یا کم ارتفاع و بالاخره ابرهایی که می توانند در تمام سطوح گسترش یابند، تشکیل گردیده است.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 1
