اگر در خانه ی خود گربه ی دست آموزی داشته باشید با او بسیار انس می گیرید. با او سرگرم می شوید و مانند یکی از افراد خانواده تان درباره اش مهربانی می کنید.
گربه یکی از موجودات بسیار عجیب است. با آنکه هزاران سال است که این حیوان با بشر مأنوس گردیده، ولی همیشه چنین به نظر می رسد که گویی تازه جنگل را رها کرده است. گربه حیوانی است که با ببر، شیر و پلنگ نزدیکی خاصی دارد و حرکاتش مانند آنها است. برای مثال، در گوشه ای به انتظار شکار می لمد و همینکه طعمه را بیابد مانند شیر از پشت سر به آن حمله می کند.
گربه می جهد و هر جهش او در هوا به بیش از دو متر می رسد. کف پایش آستری دارد که با آن به آهستگی و بی سر و صدا شکار خود را تعقیب می کند.
پاهای گربه با 18 ناخن مسلح است. هرگاه که بخواهد، پنجه های خود را تو می برد و هر وقت هم که به دریدن و پنجول زدن نیاز داشته باشد، آنها را بیرون می آورد.
افزون بر همه ی اینها، گربه حتی می تواند در تاریکی هم ببیند. اکنون ببینیم چگونه چنین چیزی ممکن است؟
چشمان گربه طوری ساخته شده که مردمک خود را با نور محیط تنظیم می کند. بنابراین، وقتی که نور زیاد است مردمک چشم گربه تنگ می شود، ولی در فضای کم نور آنقدر فراخ می گردد که گاهی به بزرگی حدقه ی چشمش می رسد. بدین شیوه است که چشم گربه در تاریکی هم قادر به دیدن می شود.
البته مقصود ما آن نیست که گربه می تواند حتی در تاریکی محض هم ببیند، بلکه برای دیدن به نور کمتری از دیگر حیوانات نیاز دارد.
عمر گربه شاید به 19 یا 20 سال برسد. ولی بطور متوسط 14 سال عمر می کند.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 3
