راز چسبیدن اجسام به بدن

اولین بار در سایت های خارجی خواندم که چسبیدن اجسام به بدن یک سوءبرداشت اشتباه از علم فیزیک است و به اشتباه به آن آهنربای انسانی میگویند.

پوست انسان حالت چسبندگی دارد و مقدار آن برای هرکسی متفاوت است.

اکثر مردم معمولا اگر یک هفته یا بیشتر استحمام نکنند بدنشان چسبندگی بیشتری پیدا میکند.

منم تا حدودی پوستم چسبناک است.

گاهی اوقات در مدرسه به دوستانم نشان میدادم که سکه ، کلید یا مداد به کف دستم چسبیده است.

اولین بار برخی دانشمندان برای بررسی بدن این گونه افراد از دستگاه های حسگر مغناطیس کمک گرفتند.

آنها مشاهده کردند که بدن این افراد خاصیت مغناطیسی ندارد و خود به خود بدون دخالت دست و تحت هر زاویه ای اجسام فلزی را به خود جذب نمیکند.

ضمن اینکه چسبیدن میوه، چوب، پلاستیک و اجسام غیر فلزی ثابت میکرد که موضوع چسبیدن اجسام به بدن به مغناطیس بی ارتباط است.

همینطور زاویه قرار گرفتن اجسام روی بدن نیز مهم است.

معمولا این کار روی سطوح 90درجه و کمتر در بدن انجام میشود.

بنابراین اگر فرد چیزی را به بدنش بچسباند و بعد به سمت زمین خم شود اکثر اجسام از بدنش جدا شده و به زمین می افتند.

اما خود فرد با نگه داشتن بدنش در زاویه مناسب به نگه داشتن شی کمک میکند و وزن آن را کمتر میکند.

معمولا این چسبندگی در قسمت هایی از بدن که بیشتر عرق میکنند بیشتر است.

نرمی پوست هم در آن تاثیر دارد.

اجرای زنده چسبیدن اجسام به بدن و افشای راز توسط جیمز رندی

در یک برنامه زنده جیمز رندی ثابت کرد که چسبیدن اجسام به بدن به دلیل چسبندگی پوست است.

او مقداری پودر بچه روی بدن فرد مورد نظر ریخت و بعد از او خواست اجسام را دوباره به بدنش بچسباند!

آن فرد هرچقدر تلاش کرد موفق نشد و اجسام از روی پوستش سُر می خوردند.