باندهای فرودگاهی در دنیا ، با یک عدد دو رقمی در دو سر باند مشخص و نام گذاری می شوند که این عدد نشانگر زاویه ی باند و میزان انحراف آن از شمال مغناطیسی است.
این عدد جهت نزدیک شدن به باند فرود را نسبت به قطب شمال مغناطیسی زمین نشان می دهد و به خلبان ، زاویهی (جهت) قطب نما را برای فرود هواپیما اطلاع می دهد .
با توجه به این که شماره گذاری باندها به ازای هر 10 درجه ، یکی زیاد می شود ، باند فرود همیشه بین 01 تا 36 شماره گذاری می شود.
برای نمونه اگر جهت گیری مغناطیسی باند فرود نسبت به قطب مغناطیسی زاویهی 183 درجهای داشته باشد ، باند فرود را با عدد 18 مشخص می کنند که نشان می دهد تمام هواپیماهایی که قصد فرود در این باند را دارند ، باید مسیرشان در جهت 180 درجه ی جنوبی باشد.
دو سر باند فرودگاه مهرآباد تهران را با اعداد 29 و 11 نام گذاری کرده اند که به معنای این است که زاویه ی یک سر آن 290 درجه و سر دیگر باند 110 درجه است.