یک بیماری وحشتناک: اپیدمی خنده در تانزانیا

در سی ام ژانویه 1962 سه دختر در مدرسه ای در یکی از روستاهای تانزانیا به یکباره و بی دلیل شروع به خندیدن کردند. معلم، این دانش آموزان را به حیاط فرستاد تا نظم را در کلاس برقرار کند.

دختران در حیاط همچنان به خنده ادامه دادند تا اینکه دانش آموزان دیگری که در آنجا بودند نیز شروع به خندیدن کردند.

این خنده به یک اپیدمی تبدیل شد و همینطور گسترش پیدا کرد.

ناچارا مدرسه به مدت دو ماه تعطیل شد. اما دانش آموزان بعد از ورود به خانه باعث شده بودند اعضای خانواده شان هم دچار این مشکل بشوند.

خنده مثل یک نفرین بود. مردم میخندیدند در حالی که چشمانشان اصلا شاد نبود.

روستاها و شهرهای همسایه نیز دچار این بیماری شدند.

طبق اظهار نظر یک استاد دانشگاه و یک متخصص محلی بهداشت و درمان، این اپیدمی شش ماه طول کشیده است و حدود هزار نفر به آن دچار شده اند.

یک متخصص که پیش تر در مورد خنده در انسان و حیوانات تحقیق کرده بود، اعلام کرد که ممکن است یک ویروس باعث این اپیدمی شده باشد.

دو تن از متخصصان علوم اعصاب امریکا، اعلام کردند که خنده غیرعادی در صورت آسیب دیدن ساختارهای اصلی مغز رخ میدهد و این اتفاق بر اثر عفونت ویروسی بوده است.

سوابق علمی دقیقی در مورد شروع این اپیدمی در دست نیست ، با اینکه محققان زیادی به آنجا سفر کرده و با مردم گفتگو کرده اند اما به اسناد قابل قبول یکسانی دست پیدا نکرده اند و همچنان این اتفاقِ مرموز، در هاله ای از ابهام قرار دارد.
برخی محققان و روانشناسان شرح داده اند که ممکن است دلیل این رویداد ویروس نباشد، بلکه استرس شدید و در عین حال ناتوانی و نا امیدی فرد میتواند منجر به ایجاد چنین مشکلی شود.

دانش آموزان افریقایی تحت فشار و استرس بالایی قرار دارند و با انواع مشکلات دست و پنجه نرم میکنند.

همچنین شیوع این اپیدمی بیشتر در بین افراد و گروه های آسیب پذیر و مناطق محروم بوده است.

اما تحقیقات بیشتر نتوانست علت خنده را کاملا مشخص کند. هیچ اختلالی در مبتلایان مشاهده نشد.

بعد از مدتی ، ناگهان به طور غیر قابل توضیح ، خنده شروع به ضعیف شدن کرد و سپس کاملاً متوقف شد.

این معما تا به امروز حل نشده باقی مانده است.