پزشکی محیطی و پیشگیری از بیماری‌ها

زمینه‌ی پزشکی محیطی و پیشگیری از بیماری‌ها از زمانی شروع به بسط و شکوفایی کرد که از حدود سالهای 1950 میلادی پزشکانی مانند دکتر ترون راندولف استاد آلرژی و ایمونولوژی در دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه شمال غربی ( در آمریکا ) شروع به آزمایش بر روی افرادی کردند که نسبت به انواع غذاها حساسیت نشان می‌دادند.

کسان دیگری هم بودند که بر روی آلاینده‌های دیگر در آب و هوا به تحقیق مشغول بودند و در نهایت محدودیت این علم به تمام وسعت و پهنای محیطی بسط پیدا کرد که انسان در آن زندگی می کند.

در نتیجه پزشکی محیطی در شرایط کنونی به مضامین و مطالبی می پردازد که برخی از آنها عبارتند از :

• مواد متعددی که با اهداف مختلف به غذاها افزوده می‌شوند.
• میدانهای الکترومانیاتیک که از سیمهای برق به ویژه مدارهای برق پرفشار به اطراف پخش میشوند.
• کودهای کشاورزی
• آنتی بیوتیکها و هورمونهایی که در صنایع غذایی مورد استفاده قرار می گیرند.
• امواج مایکرویو که از وسایلی مانند برخی از وسایل پخت غذا با کمک امواج کوتاه، تلویزیون و انواعی از تلفن‌ها به اطراف پخش می شوند و بالاخره تشعشعات هسته‌ای هم در این مجموعه قرار می‌گیرند.

بررسی های بیشتر درباره پزشکی محیطی

برخی از افراد صاحب نظر که در این زمینه‌ها فعالیت می کنند، بر این باورند که انسانها فوق العاده نسبت به این عوامل بیماری‌زا حساس هستند و آلودگی آنها در این شرایط میتواند به پیدایش برخی از این بیماریها بیانجامد.

پژوهش‌های پراکنده‌ای که در این زمینه‌ها صورت گرفته، با دستاوردهای علمی فوق‌العاده متضادی همراه بوده‌اند.

برای مثال، در تمام موارد این موضوع به اثبات نرسیده که استقرار افراد در میدانهای الکترومغناطیسی با پیدایش شیوع بیشتری از سرطانها در آنها همراه بوده باشد ولی تحقیقات دیگری ارتباط مستقیمی بین وفور و شیوع بیشتر سرطان‌ها با زندگی در جوار پالایشگاهها محل عبور سیم‌های برق پرفشار را نشان داده اند.

پزشکی محیطی شاخه‌ای از پزشکی پیشگیری است که کوشش خود را بیشتر بر روی این موضوع متمرکز می سازد که آگاهیهای بیشتری به افرادی بدهد که در معرض خطرات محیطی قرار دارند و به آنها کمک شود که تا آنجا که می توانند، این عوامل آلوده کننده را از محیط خویش دفع یا حذف کنند.

از کتاب: روش های درمانی غیرمتعارف / نوشته: سادوک و کاپلان / ترجمه: دکتر رضا جمالیان