ستاره عبارت از یک گوی گازی و پر حرارت است که بوسیله نور خود می درخشد. همانطوریکه می دانید سیارات و همچنین کره ماه خودمان، فقط بوسیله انعکاس نور خورشید درخشندگی دارند و سیاره ها بطور مداوم می درخشند و نور مداوم دارند، در حالی که ستارگان چشمک می زنند. این حالت بوسیله موادی که در هوا بین ستاره و زمین موجود است، پدید می آید. هوای غیر ثابت نور ستاره ها را منحرف ساخته و سپس بنظر می آید که ستاره چشمک می زند.
چرا خورشید ما می درخشد؟ برای اینکه یک ستاره است!
خورشید چندان ستاره بزرگ و روشنی نیست و با مقایسه آن با سایر ستارگان در آسمان متوجه می شویم که دارای اندازه و نور متوسط است. میلیونها ستاره کوچکتر از خورشید خودمان وجود دارد ولی در مقابل، ستارگان زیادی هستند که صدها مرتبه از خورشید بزرگترند، آنها بنظر کوچک می آیند زیرا بسیار دور هستند.
از زمان ستاره شناسان یونانی که در حدود 2000 سال پیش بوده است، ستارگان را بر حسب حجم و عظمت یا روشنایی رده بندی کرده اند.
طریق دیگر برای رده بندی یا گروه بندی ستارگان، بر طبق طیف آنها می باشد یا نوع نوری که از آنها ساطع می گردد. با مطالعه و بررسی اختلاف نور در طیف آنها ستاره شناس درباره رنگ، درجه حرارت و حتی ترکیب شیمیایی ستارگان اطلاعاتی کسب می کند.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 1