اگر قرار بود ماهی بالدار مانند سایر پرندگان در هوا بپرد باید می توانست که بالچه های خود را مانند بالهای آنها به حرکت درآورد. در حالی که ماهی بالدار هیچگاه چنین کاری نمی کند.
البته این ماهی اندکی از آب به هوا برمی خیزد، ولی نه مثل پرندگان دیگر. بلکه مانند یک هواپیما که نخست مسافتی را با سرعت می پیماید، سپس با بالچه هایش زاویه ای مناسب می سازد، بعد هم به هوا بلند می شود.
بالچه های این ماهی بسیار بزرگ است و در پرواز از بالچه های پشتی خود نیز گاهی استفاده می کند.
پیش از شروع پرواز، ماهی بالدار در آب شنا می کند. بعد کم کم سرعت می گیرد و پیوسته با تکان دادن دم خود بر سرعتش می افزاید. در این هنگام بالچه های خود را گشوده، در زاویه ای معین آنها را ثابت نگاه می دارد. در این صورت دیگر او به راحتی سر از آب بیرون می آورد و در هوا به پرواز می آید.
ماهی بالدار پیش از آنکه دوباره به آب فرود آید، مسافتی را در حدود چند صد متر در هوا سیر می کند. گه گاه در اثنای این پرواز، دم خود را هم به آب می زند تا شتاب و نیروی بیشتری برای پرواز ذخیره کند.
ماهی بالدار همیشه در نزدیکی سطح آب پرواز خود را انجام نمی دهد، بلکه گاهی چنان اوج می گیرد که می تواند در عرشه ی کشتی های اقیانوس پیما هم فرود آید.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 3
