چگونه نخستین آدامس اختراع شد؟

در این پست از کتاب به من بگو چرا، جلد دوم، مطلبی در مورد تاریخچه و اختراع آدامس آورده ایم:

چرا مردم دوست دارند چیزی را در دهان بگذارند و پیوسته آن را بجوند؟

علت شاید اینست که عمل جویدن در آنان نوعی تسکین و آرامش پدید می آورد.

گویا انسان های قدیم نیز به همین دلیل دوست داشتند چیزی در دهان بگذارند و پیوسته آن را بجوند. در آن روزها، هنوز آدامس و سقز پیدا نشده بود.

از این رو مردم از صمغ یا برگ برخی درختان و حتی از برخی علفها برای یک جویدن دایم استفاده می کردند.

آدامس از سقز امریکایی یا سایر مواد مشابه آن که حالت کشندگی دارند، ساخته می شود.

مردم قبیله ی سرخپوست مایا و همچنین سایر اهالی آمریکای مرکزی قرنها پیش از آنکه سفیدپوستان به سرزمینشان قدم بگذارند، به جویدن سقز عادت داشتند.

بومیان انگلستان جدید یا نیوانگلند (نامی است که در قرن 17 بر شش ایالت واقع در شمال شرقی آمریکا نهاده بودند.) صمغ درخت صنوبر را می جویدند. این عادت از آنان به استعمارگران آمریکایی نیز سرایت کرد.

در اوایل قرن 19 نخستین آدامسی که برای فروش به بازار ایالات متحده ی امریکا عرضه کردند، از صمغ درخت صنوبر گرفته شده بود.

در دهه ی 1860 استفاده از سقز امریکایی به عنوان «ماده ی آدامس» بسیار رواج یافت.

این ماده برای جویدن بسیار مناسب بود و به ذائقه ی انسان نیز طعمی مطبوع و مداوم می بخشید. از این رو آدامس کم کم مورد توجه همه قرار گرفت.

آدامس های جدید شامل بیست درصد ماده ی آدامس (سقز امریکایی)، نوزده درصد گلوکز، شصت درصد شکر و یک درصد هم اسانس است.

ماده ی آدامس را با فرآورده های لاتکس و موادی مشابه آن به هم می آمیزند. مواد لاتکس یعنی «شیرابه» و از شیره ی درختانی که در جنگلهای مناطق استوایی بطور وحشی می رویند، گرفته می شود.

برای گرفتن فرآورده های لاتکس پوست این درختان را می ترکانند، آنگاه شیره به تدریج به درون ظرف های مخصوصی سرازیر می شود.

شیره ها را پس از جمع آوری می جوشانند و پس از ریختن در قالب، به صورت تکه تکه در می آورند.

آدامس بدینگونه درست می شود:

نخست ماده ی آدامس(سقز) را می شویند، آن را آسیاب می کنند و پس از «استرلیزه» کردن برای مخلوط کردن آن با گلوکز و شکر و چاشنی، در ظرف های مخصوصی می ریزند.

مخلوطی که از اینها به دست می آید زیر غلتک هایی صاف می شود. آنگاه آن را به اندازه های گوناگونی قطعه قطعه می کنند.

برخی آدامس ها به صورت ساچمه و بسیار خردند. برخی دیگر درشت بوده و به اندازه های بزرگتری تهیه می شوند.

مهمترین چاشنی آدامس، روغن نعناع و نعناع صحرایی است. ضمنا این را هم بدانید که یک تکه آدامس مقدار نه کالری دربردارد.

منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 2