پزشکی عبارت از معالجه امراض است. شما خود می دانید که راههای مختلفی برای معالجه امراض موجود است. اگر کسی در خانواده شما بیمار شود، شما می توانید پزشکی برای او بیاورید که دانش و مهارت خود را در معالجه بیمار بکار برد و به عبارت دیگر پزشک بیمار را از روی اصول علمی معالجه خواهد کرد. به جای این کار هم می توانید به دستور مادربزرگ ها به درمان بپردازید، یا آنکه سعی کنید که با طلسم و جادو بیمار را معالجه نمائید. در این صورت بیمار خود را بطریقی غیرعلمی معالجه کرده اید.
تاریخچه ی پزشکی شامل دو مرحله است: یکی مرحله قبل از عملی شدن شیوه درمان و دیگری مرحله درمان به طریق علمی. پزشکی مردم اولیه متضمن توصیف و تشریح عجیب و غریب امراض بود، در معالجه بیماری پزشکان اولیه متکی بودند به جادو گری یا هر کاری که بنظر می رسد مؤثر واقع شود، ولی این نکته کاملا” تعجب آور است که، پزشکی در بین مردم اولیه شامل گرم کردن و سرد کردن، حجامت، مالش دادن و استفاده از گیاهان مختلف بوده است.
پزشکی مصر قدیم، که بهترین روش طبی پیش از ظهور طبابت علمی بود، عموما” مبتنی بر جادوگری بود. پزشکی در آن تاریخ انواع روغنها و شربت ها را بکار می برد. در بین داروهایی که بکار برده می شد، عسل، نمک، روغن سرو، مغز، کبد، قلب و خون انواع مختلف حیوانات وجود داشت. بعضی اوقات این طرز پزشکی غیر علمی مؤثر واقع نمی شد و بعضی وقتها هم اصلا” بی تأثیر بود. در زمان یونانی ها بود که پزشکی علمی آغاز گردید.
بیشتر از دو هزار سال قبل، مردی به اسم بقراط تعدادی کتابهای طبی را به اسم «مجموعه بقراط» گرد آورد. این کار آغاز پزشکی علمی بود. چون اساس آن مبتنی بر مطالعه ی دقیق احوال بیمار از نزدیک بود تا بیماری او را تشخیص بدهند.
در این کتابها مدارکی از حالات مختلف بیمار و اتفاقاتی که در مورد مرض بیماران روی داده بود گردآوری شده بود، برای نخستین بار معالجه به جای متکی بودن به جادوگری بوسیله مطالعه در احوال بیمار و بیماری و بکار بردن تجربیات گذشته صورت گرفت. به این ترتیب پزشکی جدید تولد یافت.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 6
