گرگها همیشه به بدی مشهور بوده اند. در بسیاری از افسانه ها، داستانهای منظوم کودکان و داستانهای جادویی از گرگها به بدی یاد شده است.
چطور این جانور عازم شکار می شود؟ گرگها، به هنگام گرسنگی، رد پای شکار را تا فاصله صد مایلی تعقیب می کنند. گاهی اوقات طی این مسیر چند هفته به طول می انجامد. گاهی اوقات گرگها متفرق می شوند و چشم ها، گوش ها و بینی های تیز هر یک به راهی جداگانه به دنبال طعمه می گردند.
در طول مدت تعقیب، گاهگاهی علائمی از خود به جای می گذراند. این علائم، تنه درختان و حاشیه صخره ها و سایر نقاطی است که گرگها در آنجا ادرار می کنند. درست مانند سگها که این کار را در اطراف تیرهای برق، کنار خیابان و دیوارها و بوته زارها انجام می دهند. هر بار که یک گرگ به یک علامت بویایی می رسد، آن را دقیقا” استشمام کرده و بدین طریق از وجود و یا عبور گرگهای دیگر از آن راه مطلع می گردد.
غذای اصلی گرگها گوشت است و نوع گوشت بستگی به نوع شکار دارد. گرگها معمولا” به حیواناتی مانند آهو، گوزن و بز کوهی و سایر حیوانات سم دار حمله کرده و آنها را از پای درآورده و می خورند. در کانادا و آلاسکا به گله های گوزن حمله می کنند و به کشتن و در بدر کردن آنها می پردازند.
در مناطق قطبی، گرگها به گاوها حمله می کنند و هرگاه گله حیوانات اهلی بدون محافظ به مانند گرگها بلافاصله حمله ور شده آنها را دریده و می خورند. وقتی که طعمه ی ساده تری در دسترس نباشد آنها به خرگوش ها و سایر جوندگان حمله ور شده و آنها را از پای درمی آورند. اگر دسترسی به گوشت نداشته باشند، از میوه هایی مانند توت استفاده می کنند.
بعضی مواقع گرگها، شکار خود را ساعتها دنبال می کنند. آرام ولی خستگی ناپذیر، چندین کیلومتر به دنبال او می روند. سرانجام آن را از پای درآورده و می خورند. گرگهای دیگر، از جلو و یا از عقب به شکار حمله ور می شوند و در خوردن شکار سهیم می گردند.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 9
