لکنت زبان و هیپنوتیزم – کابوک

امروز قسمتی از کتاب معالجه لکنت زبان به وسیله هیپنوتیزم تالیف دکتر شعبان طاووسی ملقب به کابوک را در سایت قرار دادیم. این کتاب در این زمینه بسیار کامل و آموزنده است.

شاید ابتدا حق با شما باشد که باور نکنید لکنت زبان قابل معالجه است زیرا تاکنون به علت قدیمی بودن روشهای کار، نتایج درخشانی حاصل نشده است.

در سال 1342 مجله ای از انگلستان برای بنده فرستاده شد.

این مجله به نام مدیکال هیپنوتیزم و سازمان جهانی بهداشت آن را به رسمیت شناخته است.

دکتر کارلومارچزی یکی از پزشکان بزرگ انگلستان که بعدا معرفی خواهد شد مقاله ای تحت عنوان معالجه لکنت زبان از طریق هیپنوتیزم نوشت.

او میگوید:

این مقاله درباره 98 مورد لکنت زبانی که من آنها را به روش خواب مصنوعی معالجه کرده ام بحث میکند.

با این روش من 75درصد الی هشتاد درصد موفقیت کامل کسب کرده ام.

بیست درصد باقیمانده به قرار زیر هستند:

درحدود پنج درصد به علت سطح فهم و هوش کمی که داشتند معالجه نشدند.

پانزده درصد باقیمانده نیز ظاهرا عدم موفقیتشان در نتیجه قصور و کوتاهی من بوده که نتوانستم توجه مناسبی داشته باشم.

لکنت زبان برمبنای رویدادهای مکرر انفعالات داخلی پایه گذاری شده است که ارتباط محسوس و نزدیکی با اضطراب و هیجانات درونی دارد.

لکنت زبان به نسبت زیادی در کودکان ذکور به تعداد کمتری در سالهای بلوغ و تقریبا به ندرت در بزرگسالی ظاهر میشود.

در طول جنگ جهانی دوم ، من صدها پسربچه 5 تا 15 ساله را میشناختم که توسط رژیم فاشیست در معرض فشارها و آزردگی‌های روانی به مراتب شدیدتری واقع شده بودند و این حالت در آنها ظاهر نشد.

لکنت زبان در موارد زیر توسعه می‌یابد:

  • تقلید از یک کسی که مبتلا به لکنت زبان است. یعنی شخص در مجاورت آن است و کافیست از او دور شود.
  • در اثر انواع سوانح که در آن شخص مورد نظر شخصا عامل سانحه بوده و یا از نزدیک شاهد و ناظر بوده است که این نوع نادر است.
  • در حوادث مکرر توأم با انفعالات شدید و دردناک آمیخته با ترس.
  • و بالاخره گاهی لکنت زبان بر اثر فشارهای شدید انفعالی و احساسی که از طرف بزرگترها و اولیا اطفال بر آنها وارد میشود به وجود می‌آید.

معالجه لکنت زبان با هیپنوتیزم

این کار با یک آزمایش و معاینه بدنی شروع میشود. در طریق معالجه ایکه در اینجا ارائه میگردد باید به حجم و ظرفیت ریه ها و وضع قلب و شکل عصبی توجه خاص مبذول گردد و معالجه حالت کلی روحی شخص مبتلا به لکنت زبان و عکس العمل های منفی و مثبت او بایستی کاملا ارزیابی و تعیین شوند.

معالجه در یک دوره جلسات مکرر انجام شده و به طور متوسط به مدت چهارهفته طول خواهد کشید و این رویه بستگی به تعداد جلسات در هفته دارد، مثلا دو روز در هفته ممکن است به مدت چندماه طول بکشد.

تمرینات تنفسی که شخص انجام میدهد همیشه توسط پزشک معالج به او نشان داده خواهد شد.

شخص این تمرینات را دمحل کار ، منزل ، قبل از خواب و صبح روز بعد انجام خواهد داد.

در هیپنوتیزم هیچ گونه تلقینی مبنی بر خستگی ، خواب آلودگی ، خواب عمیق و یا فراموشی مغز داده نخواهد شد.

مریض بایستی کاملا هشیار بوده و از تغییر وضعیت وانی خودش کاملا آگاه باشد.

بیمار نباید در تمرکز دادن افکارش سعی و کوشش زیادی کند زیرا این کوشش ها باعث خواهد شد که در دفعات بعدی موفق نشود به مدت طولانی تری افکار خود را تمرکز دهد.

به محض اینکه احساس کند خسته شده است و افکارش به کمی و نیستی میرود بایستی به تمرکز خاتمه داده و از ادامه آن خودداری کند.

شخص مورد معالجه نباید انتظار داشته باشد که نقص مکالمه اش با پیشرفت از طریق معالجه به طور مستقیم و ثابتی بهبود یابد.

به او گفته میشود که لکنت زبان در نتیجه ارتباطات درونی و اتفاقات معینی در گذشته است که با یک سری اشتباهات در قضاوت درباره اهمیت و معنی آنها در قالب عمل پیدایش لکنت ریخته شده است.

به کودکان گفته میشود که لکنت زبان هم مثل مکیدن انگشت دست عادت بدیست.

تمرینات تنفسی

در روش من تمرینات تنفسی به عنوان نقطه شروع حالات تمرکزی انتخاب شده اند:

1- بی نظمی تنفس را که پایه لکنت زبان در جنبه جسمی بدنی خود بر آن استوار شده برطرف کرده و آنرا به حالت اول برمیگرداند.

2- در اثر موزون بودن میتواند جنبه انفعالی لکنت زبان را از وابستگی نزدیک با تنفس غیرموزون جدا و قطع نماید.

در شروع تمرینات تنفسی شخص تحت معالجه، به راحتی روی صندلی قرار میگیرد به طوری که ستون فقراتش مستقیم و دستهایش روی زانوهایش قرار گیرد.

این وصعیت به این دلیل انتخاب میشود که وضعیت بدنی مناسبی را که لازمه تنفس کردن به طور طبیعی میباشد به دست میدهد و به بیمار یاد داده میشود که چگونه با دو سوم قفسه سینه اش تنفس کند در حالیکه شانه هایش محکم و ثابت مانده و نبایستی تکان بخورد.

تمرینات تنفسی به شرح زیر هستند:

1- تنفس نرمال ، نسبت به نوع قفسه سینه و ظرفیت شش ها

2- تنفس سطحی و کم عمق

3- تنفس عمیق

4- تنفس با انبساط حداکثر قفسه سینه

5- تنفس دیافراگمی

 

 

پاسخی بدهید