اورانیوم مدت بیلیونها سال در کره زمین وجود داشته ولی تا زمانی که انسان برای اولین بار سعی کرد که از آن بمب اتمی بسازد و از انرژی هسته ای بهره برداری نماید، اغلب مردم از وجود آن اطلاعی نداشتند.
اورانیوم فلزی است که به صورت سنگ معدن یافت می شود و یکی از سنگین ترین عناصر می باشد. در حقیقت وجود اورانیوم در سطح کره زمین بیش از جیوه و نقره است، و در ذخایر زیر زمینی غنی در نقاط مختلف زیادی از جمله کنگو، کانادا، ایالات متحده آمریکا و روسیه پیدا می شود.
هنگامی که به فلز پاک و خالص اورانیوم نگاه می کنیم مانند نقره درخشان است، ولی پس از چند دقیقه که در معرض هوا قرار گیرد سطح فلز اورانیوم تیره شده و به رنگ قهوه ای درمی آید. غشاء یا پرده نازکی که تشکیل می شود اورانیوم و اکسیژن بوده و از قسمت زیرین فلز حفاظت می کند.
بزرگترین فرق بین اورانیوم و سایر فلزات آن است که، اورانیوم رادیو اکتیویته طبیعی دارد، بدین معنی که فلز با خارج کردن اشعه ای که از اتم اورانیوم بیرون می آیند به آرامی تغییر شکل پیدا می کند. اشعه ای که از اتم اورانیوم خارج می گردند آلفا، بتا و گاما نامیده می شوند.
اتم اورانیوم در اثر تشعشع به عنصر رادیواکتیو دیگری تبدیل می گردد. این عنصر هم به نوبه خود، به سبب تشعشع زیاد تغییر پیدا می کند و این عمل آنقدر ادامه خواهد داشت که عاقبت تنها عنصر رادیواکتیو باقی می ماند.
در این دگرگونی 14 مرحله وجود دارد، یکی از مراحل 14 گانه رادیوم و آخرین مرحله نیز سرب را تولید می کند و بعد از آن، این سلسله مراحل پایان می پذیرد زیرا سرب رادیواکتیو نیست. برای اینکه در طبیعت اورانیوم تبدیل به سرب شود، بیلیون ها سال طول می کشد.
اورانیومی که برای ساختن بمب اتمی یا رئاکتورهای اتمی برای تولید انرژی اتمی برای تولید انرژی اتمی بکار برده می شود، از نوع یو _235 می باشد. این اورانیوم یکی از اشکال طبیعی اورانیوم بوده و ایزوتوپ خوانده می شود.
پلوتنیوم که برای تولید انرژی هسته ای نیز بکار برده می شود، یک نوع فرآورده مصنوعی (ساخت بشر) از اورانیوم می باشد.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 1