یو.اف.اُ بر (شیء پرنده‌ی ناشناخته)ای اطلاق می شود که در اصطلاح رایج، آن را بشقاب پرنده می‌خوانند.
اکنون سؤال این است که آیا براستی هیچ بشقاب پرنده‌ای در جهان وجود داشته است؟
درباره‌ی این ناشناخته شیء پرنده تاکنون کتابهای بسیاری نگاشته شده است و هزاران تن از مردم نیز ادعا کرده اند که یو.اف.اُ را دیده اند.
برخی حتی مدعی عکسبرداری از آنها نیز شده اند.
بدون توجه به تحقیقات دانشمندان که در این باره به چه حقایقی دست یافته اند، برخی معتقدند که یو.اف.اُ حقیقتا وجود دارد.
درباره‌ی گزارش هایی دایر بر رؤیت بشقاب پرنده مطالعاتی صورت گرفته است؛ گزارش هایی که بسیار با هم متفاوتند.
برخی از گزارشگران شکل آنها را پهن، برخی کروی، برخی استوانه ای و برخی همچون حلقه هایی میان تهی گزارش کرده اند.
رنگ بشقاب پرنده‌ها نیز بیش از تفاوت در اشکالشان، متفاوت گزارش شده است: حرکت با زاویه‌ی راست، عمودی در جهت پایین یا بالا، حرکت غیر مستقیم یعنی به چپ و راست، بی حرکتی و ایستاده بودن در جو، توأم بودن آن با صدای غرنده و یا تیز و مانند یک هیس ممتد.
هنگامی که نیروی هوایی امریکا تحقیق در باره ی یو.اف.اُ. را آغاز کرد، متوجه شد که مردم درباره‌ی مشاهدات خود خیلی هم خیالبافی نمی کنند، زیرا بالاخره هر کدام چیزی را در هوا دیده بودند، اما اینکه این چیز چه می توانست باشد، موضوع تحقیق قرار گرفت.
در برخی موارد این چیز یک بالون هوایی بود یا یک ماهواره، ابر، شهاب، ستاره، پرنده، ستاره‌ی دنباله دار، سیاره و یا حتی نمایش آتشبازی. گاهی هم تابش خورشید از درون بلورهای یخی، یعنی چیزی که به خورشید کاذب موسوم است و از بازتاب یا شکست اشعه‌ی خورشید در سطوح بلورین یخ تولید می شود، به نظر می آید.
بررسی بسیاری دیگر از مشاهدات مردم از یو.اف.اُ. ها این نتیجه را به دست داد که آنها یک شهاب فوق العاده درخشان ( گوی آتشین) را دیده و آن را بشقاب پرنده پنداشته بودند.
اگر بشقاب پرنده براستی یک سفینه‌ی فضایی می بود، بی شک می باید در گزارش هایی که از مشاهده شان فراهم آمده است، هماهنگی وجود می داشت.
ولی حقیقت چنین نیست، یعنی مردم هیچ سفینه‌ی فضایی‌ای ندیده بودند و آنچه به نظرشان آمده بود، چیز دیگری بود.
بنابراین ، دانشمندان بر این باورند که هرگز دلیلی وجود ندارد که موجودات ذی شعوری، سوار بر بشقاب پرنده، از کرات دیگر به زمین ما آمده و ما را دیده باشند.
نیروی هوایی امریکا از 1948 تا 1969 پیوسته به مطالعه ی یو.اف.اُ. پرداخت و پس از بیست و یک سال بررسی گزارشهای بسیار در این باره، نتیجه تحقیقات خود را بدین سان اعلام داشت که این اشیاء نه هرگز تهدیدی برای مردم زمین هستند و نه پدیده ی شگفتی از فراسوی جو زمین.
با این وصف در 1953 سازمان جاسوسی سیا احتمال داد که شاید شوروی واهمه‌ی بشقاب پرنده را ، همچون ابزاری در یک جنگ روانی، در دلها انداخته باشد.
پس، بدین لحاظ بود که نیروی هوایی امریکا بین سال های 1953 تا 1969 به گزارشهای مربوط به یو.اف.اُ. ها توجه خاص مبذول می داشت، نه اینکه براستی آنها را پدیده ای غیرعادی تلقی کرده باشد.
