تب زرد چیست؟
آیا می دانید که فرانسویان روزی خواستند در پاناما کانالی حفر کنند، ولی چیزی نگذشت که مجبور به ترک آن شدند؟ علت آن بود که کارکنان حفر کانال پیوسته به تب زرد مبتلا می شدند.
در سال 1900 والتر رید به علت ابتلا به این بیماری و چگونگی انتقال آن پی برد. در نتیجه این کشف، حفر کانال امکان پذیر شد و به سال 1914 پایان یافت.
تب زرد بیماری عفونی و حادی است که بر اثر آن، بیمار تب می کند، زردی می آورد و به استفراغ می افتد.
اگر این بیماری انفرادی رخ دهد، فاجعه ای به بار نمی آید و بیمار به احتمال زیاد بهبود می یابد. اما اگر همه گیر شود، 50 درصد از بیماران دچار مرگ و میر خواهند شد.
سبب بروز تب زرد نوعی ویروس است که عمدتا به جگر یورش می برد و به یاخته های آن بشدت آسیب می رساند.
علت زردی آوردن هم همین است، و به همین مناسبت است که این بیماری را تب زرد خوانده اند.
ویروس این بیماری به وسیله ی پشه انتقال می یابد.
ماده ی نوعی از پشه ها خون فرد مبتلا را، در یکی از سه روز نخست ابتلایش به تب زرد، می مکد.
آنگاه ظرف دوازده روز این ویروس در اندام پشه عفونی می گردد و در نتیجه به مجرد گزیدن کسی که در برابر این بیماری مصونیت ندارد، او نیز بیمار می شود.
برای درمان این بیماری دارویی وجود ندارد. بنابراین پیشگیری بهترین راه مبارزه با این بیماری است.
برای یافتن مصونیت می توان از واکسن استفاده کرد، یعنی واکسن ویژه ی تب زرد تزریق کرد. البته اگر کسی یک بار این بیماری را گرفته و خوب شده باشد، برای همیشه مصونیت می یابد. یعنی بدنش با نحوه مبارزه با آن آشنا شده است.
مهار کردن پشه در مناطقی که تب زرد شیوع پیدا می کند، از دیگر راه های پیشگیری است.